بسم الله الرحمن الرحیم
عرض سلام، ادب و احترام دارم خدمت خادمین و محبان شهدای عزیز و گرامی.
تشکر می کنم از مدیران محترم گروه شهید ابراهیم‌هادی شهرستان سرخس و همه همسنگران گرامی بابت همراهی.
امیدوارم حقیر کم توان را به بزرگواری خود ببخشند. چنانچه نواقصی در مطالب بود عفو بفرمایید.
حقیر تمام سعی و تلاشم رو انجام می دهم که مطالب را از منابع معتبر استخراج کنم که خدای ناکرده باعث مشکلی نباشم.
سروران گرامی در این جلسه دستور فرمودند تا در مورد فرقه ضاله دراویش مطالبی بیان کنیم.
در ابتدای بحث بهتر است به تاریخچه پیدایش دراویش بپردازیم و سپس پاسخی که آیا اسلام خصوصا تشیع دراویش را تأیید می نمایند؟
حقیر در بیشتر بحث ها دوستان رو توصیه می کنم جهت درک بهتر موضوعات تاریخ را مطالعه کنند. چرا که بدونه شناخت مقاطع تاریخی نمی توان مسائل را تبیین کرد. لذا برای روشن شدن موضوع این بحث لازم است مقدمه ای بعنوان تاریخچه ذکر شود و آن اینکه :
در زمان پیامبر اکرم (ص ) پیروان آن حضرت را به اسلام و ایمان نسبت می دادند و مسلم و مؤمن می نامیدند و آنانکه محضر پیامبر را درک کرده بودند صحابه نامیده می شدند و نسل بعد را که با صحابه پیامبر محشور بودند تابعین خوانده اند
سپس اسم زاهد و عابد بمیان آمد و سپس اسم عباد و زهاد به عده ای اطلاق شد که از دنیا کناره جسته و خود را وقف عبادت و ریاضت نموده بودند, و با این عمل طریقه و روش خاصی در عالم اسلام بوجود آوردند.
تا اینکه در حدود اوائل قرن دوم هجری کم کم اسم صوفی و طریقه تصوف پیدا شد. از معروفترین چهره های تصوف در این دوره می توان به ابوهاشم کوفی , و ابراهیم ادهم , ذوالنون مصری … اشاره کرد. و این طریقه (تصوف ) در ابتدای امر میان مسلمین ساده و از حدود ریاضت و عزلت و مجاهده نفسانی و اخلاقی خارج نبود.
ولی از قرن سوم به بعد دامنه تصوف وسعت یافت و مایه های ذوقی در آن پیدا شد; و اساس آن را محمد بن عبدالله بن مستره ابن نجیح معروف به ابن مستره متوفای سال ۳۱۹ هجری نهاده است . وی در سال ۳۰۰ هجری تعلیمات خود آغاز کرد و مردی تارک دنیا و ناسک بوده و در صومعه ای واقع در شهر قرطبه در اسپانیا می زیسته است .
تعلیمات وی بعدها به توسط محی الدین معروف به ابن عربی متوفای سال ۵۶۰ هجری تکمیل و تدوین گردید. و بر اثر انشعاباتی که در قرون بعد در تصوف پیدا شد و رشته ها و فرقه های متعددی بوجود آمد. هر دسته و فرقه در صدد حفظ موقعیت خود در برابر فرقه های دیگر و گروه متشرعین برآمده و هر کدام سلسله مشایخ خود را به نحوی به اصحاب پیامبر(ص ) و یا به یکی از ائمه اهلبیت (ع ) رسانیدند چنان که سلسله رفاعیه و کمیلیه خرقه و سلسله خود را به کمیل بن زیاد نخعی , و فرقه نقشبندیه به توسط ابراهیم ادهم به امام زین العابدین (ع ) و سلسله شطاریه به توسط بایزید بسطامی به امام جعفر صادق (ع ) و سلسله ذهبیه و بعضی از فرقه های دیگر به توسط معروف کرخی به امام علی بن موسی الرضا نسبت داده اند. و همچنین فرقه هائی که در مذهب مشایخ اولیه خود باقی مانده و پایبند به تسنن بوده اند سلسله ی مشایخ خود را به توسط, حسن بصری به امام علی (ع ) یا به ابوبکر خلیفه اول رسانیده اند.
منیع:
(تاریخ تصوف , عمید زنجانی , عباسعلی )
اما واقع امر عدم همبستگی میان تشیع و تصوف است . چونکه تصوف از تشیع کاملا” بیگانه است ; (لازم بذکر است که عرفای شیعی و علمای ربانی در ظاهر امر, شباهتی به تصوف دارند ولی در واقع امر چنین نیست ) زیرا اصول و قواعد تصوف با تشیع منافات دارد و هیچ گونه میان آن دو همبستگی وجود ندارد. مطالعات و تحقیقات در احوال و تراجم و مشایخ صوفیه می نمایاند که اقطاب و مشایخ اولیه و سرسلسله آنها از میان اهل سنت برخاسته اند. و تا قبل از روی کار آمدن دولت صفویه یک مرشدی نمی توان پیدا کرد که شیعه و پیرو اهل بیت باشد
منبع:
(عرفان و تصوف , ص ۳۱۶, الهامی , داود).
وانگهی صوفیه قائل به شریعت و طریقت و حقیقت در طول هم است به گونه ای که اگر فردی به حقیقت رسید دیگر نیاز به شریعت را در خود احساس نمی کند. در صورتی که بنای اهلبیت (ع ) بر این بوده است که تأکید می کردند بر ظاهر شریعت محمدی (ص ). و خود ظاهر اگر درست باشد به دوستی باطن کمک خواهد کرد و اضافه بر اینها ائمه (ع ) از این تیپ افراد ناراضی بودند و عدم رضایت خودشان را در قالب حدیثی بیان فرموده اند. مثلا” امام صادق (ع ) جوابی را که به سفیان ثوری داده است.نارضایتی امام (ع ) مشهود است.
یا در حدیثی که از امام حسن عسکری (ع ) نقل شده که از امام صادق (ع ) پرسیدند ابو هاشم کوفی چگونه آدمی است فرمود: وی شخص فاسدالعقیده ای بوده و او همان کسی است که مذهبی را بدعت گذارد که آن را تصوف می نامند و وی این مذهب را پناهگاهی برای عقیده زشت و ناپسند خود قرار داد.
منبع:
(سفینه البحار, ج ۲, ص ۵۷, نقل از کتاب تاریخ تصوف , عمید زنجانی , ص ۱۸۵).
پس با این مقدمه ای که بیان شد مشخص می شود این فرقه از اساس انحراف داشته و نمی تواند آنچه در ظاهر بیان می کنند باشند.
حال می رسیم به افراد فعال این فرقه در ایران اسلامی :
یکی از گروههای صوفی فعال در ایران فرقه نعمت اللهی گنابادی است.هر چند نعمت اللهی ها خود به چند فرقه مثل کوثریه. شمسیه.حجت علیشاهی.و غیره تقسیم میشوند
سیستم تشکیلاتی فرقه گنابادی
نورعلی تابنده که هیچ گاه درویش نبود و یکباره قطب این فرقه شد اقدام به پایه ریزی تشکیلاتی کرد که بر مبنای آن بتواند فرقه را مانند حزب به اصطلاح جبهه ملی به یک جریان سیاسی تبدیل کند.مهره های فراوانی را به کار گرفت.سفرهای مشایخ خصوصا یوسف مردانی را مدیریت کرد و به مرور زمان سیستم تشکیلاتی فرقه را منسجم کرد.
زمانی که عوامل این فرقه ضاله در تهران آن اتفاق تلخ را بوجود آوردند کلیپی در فضای مجازی پخش شد که مردم ساکن در آن خیابان عنوان می کردند عناصر فرقه قبل از درگیری با گل به درب منازل ما آمدند و کسب حلالیت می کردند.
این تصاویر برای کسانی که از این ارازل شناخت داشتند بسیار دردناک بود. چرا که در روز روشن عوام فریبی کرده و خود را مظلوم جلوه می دادند. اگر دوستان در سالهای قبل مراعات نمی کردند و خیانت های آنان را آشکار می نمودند مردم به راحتی فریب نمی خوردند
اما در دورانهای بعد نیز صوفیان از سوی حکومتهای جور حمایت زیادی شدند وحتی به گفته خود صوفیها اولین خانقاه توسط امیری مسیحی در رمله شام ساخته شد
اما عجیب تر از همه سالهای بین ۱۲۰۰ تا ۱۳۳۰ هجری قمری است.دورانی که انگلستان کمپانی هند شرقی را در هندوستان فعال کرد وبه مرزهای ایران وسایر کشورها نزدیک شد وبا کشورهای اسلامی رابطه بر قرار کرد
اکثر فرقه های موجود بین سالهای ۱۲۰۰ تا ۱۳۳۰ ه.ق تاسیس ویا احیا شده اند.فرقه هایی همچون بابیت(تاسیس.۱۲۶۰ ه.ق.)،بهائیت(ت.۱۲۶۷)وفرقه های مختلف صوفیه نظیر نعمت اللهی صفی علیشاهی(ت.۱۲۸۸)،نعمت اللهی گنابادی(ت.۱۲۹۴)،نعمت اللهی کوثر علیشاهی(ت.۱۲۳۴)،نعمت اللهی منور علیشاهی(ت.۱۲۷۸)واویسه( ت .۱۳۰۵) در این دوران تاسیس شده وفرقه های خاکساریه وذهبیه دوباره احیا گشته وفعالیت خود را گسترش دادند.
البته نباید انصافا از کمکهای خوب سران صوفیه به حکومتهای وقت نیز صرف نظر کرد.به هر حال امروز نیز حماتی جدی غرب از تصوف وفرقه های دیگر نشانگر نیاز غرب به این فرقه هاست
مستر همفر، جاسوس انگلیس در کشورهای اسلامی، در خاطرات خود برنامه دولت انگلستان را در مورد اسلام این گونه بیان می کند:
گسترش همه جانبه خانقاه های دراویش، تکثیر و انتشار رساله ها و کتاب هایی که مردم عوام را به روی گرداندن از دنیا و مافیها وگوشه گیری سوق می دهد، مانند مثنوی مولوی و احیاء العلوم غزالی» .
منبع:
خاطرات مستر همفر،ص ۶۵.
حالا علت حمایت غرب از تصوف چی می تواند باشد :جواب سوالات برخی دوستان در این مطالبی است که بیان می شود....
استفان شوارتز (نویسند ه وتحلیل گر غربی) فاش می کند بر اساس طرحی محرمانه که در پنتاگون (وزارت دفاع آمریکا) بررسی شده است . یکی از هفت هدف دنیای غرب برای موفق شدن در دنیای اسلام کمک به بازگشت تصوف به این جوامع است که به عنوان جایگزین و رقیبی برای اسلام رادیکال به شمار می رود.
برنارد لوییس هم در کنفرانسی که در بنیاد نیکسون برگزار شد به دولت بوش پیشنهاد کرد که برای ارتقای سطح گفتگو بین آمریکا و دنیای اسلام با شیخ محمود هشام کعبانی رهبر بزرگ ترین گروه صوفیه به مذاکره بنشیند.
نویسنده آنگاه خصوصیت صوفیه را بررسی کرده و می گوید: ایران به عنوان یکی از کانون های مهم صوفیه در جهان اسلام است.
وی خاطر نشان می کند که بیشتر آثار صوفیه به زبان فارسی است . شوارتز می نویسد:پلورالیسم و میانه روی تصوف چه بسا نقش تعیین کننده ای در دوره گذار جهان اسلام داشته است.
توضیح اینکه :
بنیاد نیکسون یکی از نهادهای عمده تصمیم گیری سیاست های دولت آمریکا است که توسط ریچارد نیکسون (رئیس جمهور اسبق آمریکا) تاسیس گردید ویکی از بزرگان این بنیاد هنری کسینجر(وزیر خارجه اسبق آمریکا) می باشد.
می توان گفت از سال ۱۹۴۵ تا حال هیچ سیاست مدار برجسته آمریکایی وجود نداشته که مدتی در این بنیادها فعالیت نکرده باشد. در واقع این بنیادها به منزله اتاق رختکن ورود به پست های عالی هستند . حیطه عمل و نفوذ آنها از دانشگاه ها گرفته تا مراکز سیاسی فرهنگی اقتصادی علمی و پزوهشی و از داخل تا خارج از این کشور را دربر گرفته است.با توجه به ماهیت وروال کار این کانون ها که وظیفه پاسداری و حفاظت از نظام سلطه را برعهده دارند هم اینک بخش قابل ملاحضه ای از این بنیادها وموسسات زیر مجموعه آنها فعالیت های خودرا حول محور (اسلام زدایی ) در دهها کشور مسلمان و بالاخص مهمترین قطب سیاسی جهان اسلام یعنی (جمهوری اسلامی) و راههای مقابله با نظام اسلامی و ملت مسلمان ایران از طریق ارتباط با عناصر گروه ها و فرقه های معاند منحرف و بریده از ملت در داخل و خارج از کشور ونیز هدایت سیاسی مادی و پشتیبانی از آنان چهره سازی ایجاد تفرقه وبرپایی تشنج تمرکز کرده اند.
فهرست از انحرافات عقیدتی فرقه گنابادیه را خدمت خادمین گرامی بیان می کنم
استعمال حشیش،تریاک و دود در تصوف
ظلم به امام زمان ( عج) و بالا بردم مقام قطب تا حد معصومین (ع)
تصوف آیینی است التقاطی از سایر ادیان
ادعای خدایی
قطبیت موروثی
صوفی.مذهب.بی حدی
اعمال خلاف شرع مانند بل کردن سبیل بیش از حد متعارف
بدعتی با نام ولایت منصوص ومقام علما
عدم التزام به عزاداری در واقعه کربلا
اگر مدیران محترم اجازه بفرمایند اشخاص مرتبط با این فرقه که گنابادیه را مطرح کردم در جلسه آینده به طور خاص بیان کنیم.
زیرا با گذشت وقت و خستگی بزرگواران حق مطلب ادا نخواهد شد و لازم است که این فرقه به طور ویژه معرفی و جنایات آنان برملا شود.
- ۰۰/۱۱/۰۷