آزادی مبهم، وعده‌ی بی پایه و اساس برخی کاندیدا هاست
شنبه, ۲ تیر ۱۴۰۳، ۰۱:۰۰ ب.ظ
اگر در تبلیغات انتخاباتی دقت کرده باشیم می بینم که از دهه هفتاد تاکنون مواردی به وعده های انتخاباتی اضافه شده که برخی کاندیداها آن را یک شعار یا وعده انتخاباتی اولویت دار به حساب می آوردند.
و آن هم چیزی جز آزادی اجتماعی بخصوص برای بانوان نیست.
این مسئله یا بهتر بگویم شگرد پرخطر و پر هزینه همزمان با هجوم نرم دشمنان اسلام وارد ادبیات در شعارهای انتخاباتی شد. و اتفاقا برخی از افراد با همین وعده ناجوانمردانه توانستند آرای قابل توجهی را از مردم بگیرند.
این شگرد در انتخابات مختلف با اندک تغییرات ظاهری ، تا به امروز توانسته است ابزاری برای فریب برخی از اقشار جامعه باشد.
البته این عناصر هیچگاه نخواستند آزادی مورد اشاره خود را به طور دقیق تبیین و تفسیر نمایند، چرا که در آن حالت بایستی به طور مصداقی مردمانی را که با چنین نوع آزادی، سربلندی و عزت را تجربه کرده اند مثال بیاورند.
امروز بلوک غرب که مهد آزادی و مدعی روشنفکری است با تجربه این آزادی در باتلاقی دست و پا می زند که دیگر نه بی حجابی و نه پای کوبی و رقص هیچ کدام نمی تواند فشارهای روحی و روانی مردمانش را پاسخ دهد و مردم گرفتار در منجلاب تباهی هر روز بدتر از دیروز، راه به بن‌بست رسیده را باز می گردند و به دنبال راه دیگری برای آرام کردن روح و روان خود هستند.
آزادی مد نظر جریان مدعی تنها بر استدلالی غلط استوار است که زندگی را برای خوردن و خوردن را برای کار کردن مهم می دانند و با ابعاد مختلف زندگی بیگانه اند و هیچگاه از دید انصاف به مسائل نگاه نکردند.
سوال اینجاست :
چرا این دست کاندیدها به معضلات اجتماعی مثل بیکاری و فقر به این شدت و جدیت توجه ندارند.؟
چرا به خانواده های اصیل ایرانی که با غرور و غیرت تمام مشکلات را به جان می خرند و به احترام نظام اسلامی لب فرو می بندند، توجه جدی نمی شود.؟
چرا جوانان در صف های انتظار برای دریافت وام با هدف تشکیل خانواده یا ایجاد شغل اینگونه نگرانی به خرج نمی دهند؟
این سوالات تنها بخش کوچکی از صدها سوال جدی است که در ذهن مردم سرزمین ایران اسلامی مرور می شود و بارها توسط مسئولان شنیده شده اما در عمل به آنها پاسخی داده نشده است .
به نظر می آید این مسائل به دردی غیر قابل علاج بدل شده و امیدی به حل آن از جانب افراد متشاعرنیست و مردم فهیم ایران اسلامی دیگراعتمادی به شعارهای تقلیدی و دیکته شده انها نداشته و نخواهند داشت، و آزادی را به معنای واقعی آن می پذیرند چرا که در طول تاریخ اجانب با چنین مکرهایی مسلمانان کشورهای مختلف را به بازی گرفته و در نهایت چون مردم سرزمین آندلس در آتش خشم خود سوزاندند.
دین مبین اسلام بویژه عالم تشیع در مقاطع مختلف بارها مورد هجوم جبهه کفر قرار گرفت، اما کسی نتوانست آن را از میان بردارد چرا که خدواند متعال حامی و پشتیبان دین خود خواهد بود.
امثال شاهان و در تاریخ معاصر پادشاه قلدر معابی چون رضاخان با تنبیه و تشر نتوانست در مقابل اراده به حق ملت مسلمان ایستادگی کند و با تمام حمایت های فکری و اطلاعاتی که از جانب کشورهای مدعی می شد حاکمیت پهلوی با فریاد هیهات، منا‌الذله خمینی کبیر(ره) بر زباله دان تاریخ پیوست .
و این باید درسی باشد برای کسانی که می خواهند با شگردهای این چنینی دین خدا را تضعیف کنند. یا با چنگ اندازی به ریسمان پوسیده نااهلان قوانین الهی را به بازی بگیرند.
بی شک خدا هیچ ظلم و ستمی را بر نمی تابد. و این وعده خداوند متعال در قرآن است که می فرمایند :
إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ
همانا خداوند در کمین ستمکاران است.
